Dat Royal Caribbean een Amerikaanse maatschappij merk je: aan boord gaan is een hele poppenkast waarbij veel foto’s gemaakt worden, en de hi’s en how are you’s niet van de lucht zijn. Voor een nuchtere Nederlander wellicht wat overdreven, maar toch geeft het wel een welkom gevoel. Dat foto’s maken gaat de hele cruise door. Je bent overigens niet verplicht die foto's, kosten 10 tot 20 dollar, te kopen. Omdat het schip een aantal landen aandoet, en je daar ook van boord kunt, lever je bij het inchecken je paspoort in. In ruil daarvoor krijg je een soort multifunctionele creditcard. Het vervangt je paspoort én is een instant portemonnee. Elke aankoop wordt op je pas gezet. Uiteraard krijg je aan het eind van de reis je paspoort, voorzien van vele stempels, netjes weer terug.

Het is tegen 1 uur als ik mijn ruime buitenhut instap. Om de bagage van ruim 3000 passagiers in de hutten te krijgen is een hele logistiek. Met een beetje pech duurt dat een paar uur. Ook mijn bagage kwam niet snel, dus na een nachtelijke vliegreis en een aansluitend ochtendje Dubai zat een duik in het zwembad of een douche met schone kleren er niet direct in. Dan maar het schip verkennen. Dat is een hele ervaring op zo’n varende flat van vele verdiepingen. Gelukkig hangen er overal plattegronden zodat je weet waar je bent. Rond 6 uur blijken mijn koffers gearriveerd, zodat ik opgefrist naar het restaurant kan. Op de Brilliance vind je diverse restaurants. De Windjammer is het algemene restaurant met een zeer uitgebreid dagelijks wisselend selfservice buffet. Wil je aan tafel bediend worden dan kun je reserveren voor een van de twee avondsessies in het  algemene restaurant. Het entertainment in het theater is op die dinertijden afgestemd, zodat je geen show hoeft te missen. Dat entertainment aan boord is elke dag anders. Wat je kunt verwachten, en de eventuele dresscode voor die avond, staan in de dagelijkse scheepskrant die je elke avond keurig op je bed vindt. 

Moe of niet, de spectaculaire afvaart ’s avonds vanuit Dubai mag je niet missen. De Burj al Khalifa torent hoog boven de toch al niet kleine gebouwen uit. Het kaartje om er naar boven te gaan als we over een week weer in Dubai aanmeren, is al gekocht.

Na een rustige nacht, je voelt wel dat je vaart, maar het is niet storend, meren we aan in Fujairah. De Windjammer blijkt ook de plek voor een geweldig ontbijtbuffet. Daarna snel naar een van de excursiebussen. Ik heb gekozen voor de coastal tour (ca 40 euro) die ook langs het 300 jaar oude Fort Fujairah, de oase van Bithna, de markt en de Bidha moskee, een van de oudste en kleinste van de Emiraten aandoet. Daarna via de kust terug naar de Brilliance. 

In Oman blijft het schip een nacht aan de kade liggen. Je kunt kiezen uit diverse uitstapjes waarbij je ’s avonds weer aan boord komt. Wij hebben echter een eigen programma en blijven een nachtje weg. Na een bezoek aan de Grande Mosque in de hoofdstad Muscat drinken we thee bij een bedoeinefamilie, dune bashen over de woestijnduinen, zien de zon ondergaan en blijven een nachtje slapen in een tentenkamp. Via een aantal wadi’s rijden de we volgende dag weer terug naar ons drijvend hotel. Daar hebben we het ‘dressed in white’ feest van de vorige avond gemist, maar kunnen wel gelijk aanschuiven in het theater voor een Tangoshow. 

Van Oman naar Abu Dhabi is twee dagen varen. Een mooie gelegenheid om het boordleven en entertainment nog beter te leren kennen. Omdat alle gasten dus aan boord zijn is er geen plekje meer vrij bij het zwembad en ook de bovendekken zijn vol. Het mag niet, maar veel gasten leggen ’s morgens vroeg al handdoeken neer om een plaatsje te ‘reserveren’. Met  3000 man aan boord is het voor het personeel niet makkelijk in te schatten welke handdoek een ‘reservering’ is. Ik maak weer een rondje schip dat na een paar dagen al heel vertrouwd voelt. In de disco is net een buikdansles aan de gang, aan het zwembad dansen mensen de salsa en in het casino wordt druk gegokt. De sportschool is vol mensen die kilometers op de plaats lopen met de zee als fantastisch uitzicht. Eten kun je overal: de Windjammer is altijd open en op diverse plekken aan boord worden snacks geserveerd. Na een rondleiding achter de schermen van het theater mag mijn reisgezelschap als extra verrassing een kijkje nemen op de brug, waar de kapitein veel ins- en outs vertelt over het reilen en zeilen op de Brilliance. Dat de logistiek aan boord een goed geoliede machine is zien we ook tijdens de rondleiding door de keuken. Net als eerder deze week is de dresscode van de avond ‘formeel’ en hebben de mooie jurken en smokings absoluut iets feestelijks. Grappig: je pikt de ervaren cruisers er snel tussenuit. Zij hebben duidelijk meer in hun koffer gestopt dan alleen een ‘leuk’ jurkje. Maar geen nood als je bling bling, een mooi avondtasje of overhemd nodig hebt. Aan boord is alles te koop!

Een dure manier om de hoofdstad van de Verenigde Arabische Emiraten te ontdekken is de hop on-hop off bus. Handiger, en goedkoper, is de shuttlebus. Normaal gesproken gaan ze zowel richting de Marina Mall als naar de Grote Moskee, maar vandaag rijden ze alleen maar naar Marina Mall. Dus nemen we van daaruit een goedkope taxi naar de Grote Moskee omdat de buschauffeur weigert net buiten de terminal te stoppen. Dit tot grote woede overigens van de rijen taxichauffeurs die nu tevergeefs wachten op hun klanten. Na de Moskee gaan we weer terug naar de Mall en dan ‘naar huis’, naar de Brilliance. Daar leven we ons na het diner uit op het 70-jaren feest en sluiten de dag passend af in de disco.

 

We zijn weer terug waar we begonnen: Dubai. Bij de Burj al Khalifa wisselen we onze entreebewijzen in voor een tocht met een supersnelle lift naar boven. Het is een beetje mistig, maar toch is het uitzicht adembenemend en het idee om op het tot nu toe hoogste gebouw van de wereld te staan heel apart. Na een dag Dubai gaan we nog één keer aan boord voor het laatste diner en om onze koffers te pakken. Veel gasten blijven nog een nacht aan boord slapen en maken het slotbal mee. Omdat ons vliegtuig ’s nachts vertrekt zit dat er jammer genoeg niet meer in.

De kennismaking met de Brilliance of the Seas was verrassend. Ja, je zit met een paar duizend mensen op een schip en dat kan soms overweldigend zijn. Maar cruisen heeft zeker een aantal voordelen waar ik niet eerder bij stilstond; je ziet op een gemakkelijke manier veel steden of landen, en alles is verzorgd. Ook zijn er wat vooroordelen ontkracht: je hoeft je aan boord zeker niet te vervelen, en het eten is allesbehalve slecht en eentonig.

Toen ik aan boord ging wist ik niet wat ik kon verwachten. Nu, aan het einde van de reis is het toch een beetje vreemd om afscheid te nemen van mijn ‘eigen’ purser, die elke avond weer iets kunstigs van mijn handdoeken wist te vouwen, en van het schip, dat een week lang mijn varende huis was.