Vluchten kan niet meer
De titel van dit ruim veertig jaar oude liedje van Frans Halsema en Jenny Arean, jawel, een echt oud liedje, schoot door mijn hoofd na alle gebeurtenissen van afgelopen week in Frankrijk en België. Geweld, agressie, aanslagen. Mensen die zonder genade een ander doodmaken. Gewoon omdat ze bedacht hebben dat het legitiem is. Geweld dat dichterbij komt. Geen ver-van-mijn-bed-show meer is. Waar kun je nog heen zonder risico? Vluchten kan niet meer!
Lekker dichtbij of verder weg
De Vakantiebeurs is in volle gang. We scharrelen langs de stands, boeken reizen naar bestemmingen dichtbij of plekken verder weg. We stappen in vliegtuigen, treinen, bussen en auto’s om te kijken hoe het ergens anders is. Om te genieten, te relaxen en even weg te zijn uit de sleur van alledag. We willen zon opzoeken, of juist sneeuw en kou. We gaan voor eeuwenoude cultuur of eindeloos strand, bossen om uren in te lopen en steden om dagen te ontdekken. We ontvluchten de dagelijkse gang van zaken en zoeken een plek waar we ons lekker voelen. Even de boel te ontvluchten. Maar vluchten kan niet meer!
Het is beangstigend dat er zoveel angst is. Alsof er in die veertig jaar van het liedje niets is veranderd. "Hoe ver moet je gaan", zingen de. Waar kun je nog naar toe? Waar is het nog veilig? Toch is het wel zeker veranderd. De wereld is door alle moderne communicatiemiddelen veel dichterbij. We zien alles, horen alles, weten alles. Het lijkt erop of alle brandhaarden in de wereld uiteindelijk leidt tot één wereld in brand. We kunnen onze angst niet meer ontvluchten. Worden ingehaald door het gevoel dat het overal onveilig kan zijn. Vluchten kan niet meer!
Wens voor 2015
We reizen door ons leven en willen ons daarbij veilig voelen, familie en vrienden bezoeken. Gewoon leven, zoals leven bedoeld is. We boeken onze vakantie, gaan op reis om de wereld te zien, mensen te ontmoeten, andere culturen te ontdekken. Andere culturen, met mensen die ook gewoon willen leven zoals leven bedoeld is. Die ook willen vluchten voor mensen zonder genade. Maar vluchten kan voor velen niet meer!
Wij kunnen het nog wel. Even vluchten uit de kou, de regen en de sleur van alledag. Vrijwillig op reis en met veel indrukken weer terug naar huis. In 1971 zongen ze het al, Frans Halsema en Jenny Arean: “Vluchten kan niet meer”. Ik hoop dat voor iedereen in 2015 geldt: vluchten HOEFT niet meer!
