Transavia-entertainment
Een moeder met drie kindjes, een klas middelbare scholieren, een paar singles, veel babyboomers. In het vliegtuig van Transavia zat deze week tussen Rotterdam en Bergerac zo’n beetje de doorsnee van de Nederlandse bevolking. Het tochtje van 1 uur en 20 minuten, aan het begin van de middag, zou geen bijzonderheden hebben gekend, als de luchtvaartmaatschappij niet voor entertainment had gezorgd.
Ergens boven het zuiden van België verscheen op de tv-schermen boven onze stoelen ineens een tv-serie, die mij tot de aftiteling diep in Frankrijk zou verbazen. In de Engelstalige sitcom kwam het leven van een groepje jonge mensen voorbij, thuis en op het werk; zeg maar een platte variant van Friends.
Want zo kwamen we ongevraagd te weten dat de kantoorklerk ‘masturbeerde met in gedachten zijn geile bazin’. En de huisbaas bleek ineens alle werkzaamheden in de flat van het jonge stel op te pakken, in de verwachting dat dit tot een ‘triootje’ zou leiden. Gelukkig bleef het bij een zeker voorspel, met teksten in de trant van ‘jij mag straks mijn onderbroek best uit doen’.
In een bioscoop was ik weggelopen, teleurgesteld in mijn jammerlijke keuze. In de Boeing 737 op enkele duizenden meters hoogte moest ik vastgesnoerd blijven zitten.
