Twitter, Facebook, Instagram, Vimeo, Youtube
Social Media. We kunnen niet meer zonder. Toch? Feit is dat je tegenwoordig als (reis)journalist inderdaad bijna niet meer zonder kan. Zo’n vijf jaar geleden was de wereld nog eenvoudig. Je ging mee op persreis, schreef daar een mooie reportage over voor een blad of website, voegde daar een paar bijpassende foto’s bij en klaar was je. Hoe anders gaat dat nu.
Je mag mee op persreis. En deelt dit heuglijke feit op alle Social Media die je hebt. Die je moet hebben. En hoe meer mensen op die foto reageren met 'ik wil hier ook wel zijn', hoe aantrekkelijker je lijkt te zijn voor de reiswereld. De reisjournalist anno 2015:
Je komt aan op de luchthaven: selfie maken en delen met alle volgers, likers en hoe ze ook mogen heten.
Je zit in het vliegtuig: nog een laatste selfie van jou op de vliegtuigstoel. Bestemming: here I come.
Aankomst op de plek van bestemming: mooie selfie met op de achtergrond de zee/het bos/het hotel/het restaurant of wat er dan ook op de achtergrond te zien is.
Aan tafel: iedereen zit met een smartphone in de hand. Je moet immers van alles delen. Maar niet met je reisgezelschap.
Diner/lunch/ontbijt: een foto van het eten, of meerdere foto’s van het eten. Direct delen en na 5 minuten checken hoeveel mensen er al gereageerd hebben.
Nog maar een foto, dit keer van jou en het eten. Kijk… die foto doet het heel goed: 'mmmm, dat ziet er lekker uit'.
De eerste activiteit: tada… kijk eens, ik sta hier op een… doe dit… ben hier… ga nu… en dan natuurlijk reageren op de reacties.
In het hotel/de B&B: selfie van voetjes op het bed. O wat lig ik hier toch fijn.
En zo gaat het door. Overal waar je WiFi hebt, of misschien wel je eigen internettoegang. Delen tot de laatste minuut, het moment dat je je eigen voordeur weer binnenstapt. Hoewel je dan natuurlijk ook moet laten weten dat je weer terug bent van waar je dan ook was.
Vervolgens moet er een verhaal/reportage/verslag komen. Een keuze uit de vele foto’s, een filmpje en, als je het journalistieke deel niet wilt vergeten, ook nog een passende tekst, die wat langer is dan een fotobijschrift. Om het af te maken nog een paar posts op de diverse Social Media met foto’s over hoe leuk het wel niet was en tada… klaar ben je.
Ik doe er, al is het met mate, ook aan mee. Al maak ik vooral foto’s van de omgeving, en minder van mezelf. Al laat ik vaak ook mijn ogen kijken naar wat ik zie, in plaats van alles te zien door het oog mijn camera of telefoon. Het is leuk om alles te delen. En ik vind het ook leuk als mijn lezers het liken, leuk vinden, delen, verspreiden en reageren. Al bekruipt me af en toe het wel gevoel dat een klein stapje terug met het altijd maar bezig zijn met Social Media, misschien toch niet zo’n gek idee is.
Wacht..., ik ga dit even delen!
Reacties